روده بزرگ یا کولون بخش پایانی دستگاه گوارش می باشد. در اغلب موارد، سرطان روده بزرگ خوش‌خیم و قابل درمان می باشد، اما در صورتی که به موقع تشخیص داده نشود، با گذشت زمان وخیم تر می شود.
سرطان این عضو، دومین علت شایع مرگ بر اثر سرطان در دنیاست، اما راه‌های کاهش خطر ابتلا به آن، چنان آسان هستند که پس از مطالعه‌شان احتمالا متعجب می‌شوید که چه آسان می‌توانید از خودتان در برابر سرطان محافظت کنید.
روده بزرگ به زبان ساده یک لوله تقریبا 1.5 متری در حفره شکمی شماست که از یک طرف به روده کوچک پیوندخورده است و از طرف دیگر به مقعد می‌رسد و قسمت‌های غیر لازم غذا را به بیرون از بدن می‌راند. خطر ابتلا به سرطان این عضو، با افزایش سن بخصوص پس از 50 سالگی بیشتر می‌شود و آمارها نشان می‌دهند در کشورهای توسعه یافته مثل کانادا، آمریکا، اروپای غربی و استرالیا شایع‌تر است.
روش درمان بیماری سرطان روده
به‌طور کلی سه روش درمانی جهت درمان سرطان روده بزرگ وجود دارد که شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی است. روش درمانی دیگری وجود دارد که در آن از روش‌های بیولوژی استفاده می‌شود. البته استفاده از این روش‌ها در حد مطالعات بالینی است.
جراحی: جراحی شایع‌ترین روش درمانی در تمامی مراحل سرطان به‌حساب‌می‌آید. این روش به طرق مختلف انجام می‌شود و براساس نظر پزشک و مرحلۀ سرطان، روش‌های جراحی متفاوت است.
عوارض جانبی جراحی: عوارض جانبی جراحی به محل تومور و نوع جراحی بستگی دارد. معمولاً در چند روز اول بعد از جراحی، بیمار احساس ناراحتی دارد ولی معمولاً درد با دارو قابل کنترل است. مدت زمان بهبود بعد از عمل جراحی در بیماران، متفاوت است.
پرتودرمانی: در این روش از اشعه X با انرژی بالا برای کشتن سلول‌های سرطانی و کوچک‌نمودن اندازه تومور استفاده می‌شود. تولید اشعه می‌تواند خارج از بدن، توسط ماشین‌های خاص یا داخل بدن، از طریق مواد تولیدکننده اشعه، صورت‌گیرد. پرتودرمانی به‌تنهایی یا همراه با جراحی و شیمی‌درمانی انجام‌می‌شود.
عوارض جانبی پرتودرمانی: شایع‌ترین عوارض جانبی پرتودرمانی خستگی، واکنش پوستی در محل برخورد اشعه با پوست و کاهش اشتها می‌باشد. هم‌چنین ممکن است این روش منجر به کاهش گلبول‌های سفید خون شود. در بسیاری از موارد این عوارض دائمی نیستند و قابل کنترل و درمان‌اند.
شیمی‌درمانی (کموتراپی): در این روش، از داروها جهت کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. داروهای ضد سرطانی اکثراً به فرم تزریق داخلی در بدن یا داخل عضلات و برخی به فرم خوارکی استفاده می‌شود. شیمی‌درمانی یک روش درمانی سیستمیک به‌حساب‌می‌آید به این معنا که دارو از طریق جریان خون به قسمت‌های مختلف بدن می‌رود تا سلول‌های سرطانی را بکشد. در این روش داروها به صورت دوره‌ای تجویز می‌شوند؛ یعنی دوره درمانی با یک دوره استراحت ادامه‌می‌یابد و بعد از آن، از ابتدا دوره درمانی شروع می‌شود. درصورتی‌که سلول‌های سرطانی، کبد را درگیر کرده باشند، می‌توان دارو را مستقیماً به شریان‌های تغذیه‌کننده کبد تزریق نمود.
